Category Archives: മാനവികത

ഭാഗം രണ്ട്: ( പതിനേഴ് മുതൽ ഇരുപത്തിരണ്ട് വരെ തീസീസുകൾ ) പതിനേഴ് മനുഷ്യനെ മനുഷ്യൻ ചൂഷണം ചെയ്യാനുള്ള സാദ്ധ്യതയെ ഇല്ലാതാക്കുമാറ് സമൂഹത്തിൻറെ സാമ്പത്തിക ഘടനയെ പുന:സംവിധാനം ചെയ്യുക റാഡിക്കൽ ഡെമോക്രസിക്ക് ആവശ്യമാണ്. സമൂഹത്തിൻറെ അംഗങ്ങളായ വ്യക്തികളുടെ ബുദ്ധിപരമായ സിദ്ധികളുടെയും മറ്റ് സൂക്ഷ്മമായ മാനുഷിക നിലീന സിദ്ധികളുടെയും വികാസത്തിനുള്ള മുൻവ്യവസ്ഥയാണ് ഭൌതികാവശ്യ ങ്ങളുടെ പടിപടിയായുള്ള നിറവേറൽ. … Continue reading →

ഭാഗം ഒന്നു് : ഒന്നു് മുതൽ പതിനാറ് വരെ തീസീസുകൾ ഒന്നു് മനുഷ്യനാണ് സമുദായത്തിൻറെ മൂലരൂപം . സഹകരണാത്മകമായ സാമൂഹ്യബന്ധങ്ങൾ വ്യക്തികളുടെ നിലീനശക്തികളുടെ വികാസത്തെ സഹായിക്കുന്നു. എന്നാൽ വ്യക്തികളുടെ വളർച്ചയാണ് സാമൂഹ്യ പുരോഗതിയുടെ മാനദണ്ഡം. സമഷ്ടി, വ്യക്തികളുടെ നിലനില്പിനെ സിദ്ധവല്ക്കരിക്കുന്നു. വ്യക്തികൾ യഥാർഥത്തിൽ അനുഭവിക്കുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും ക്ഷേമത്തിന്റെയും ആകെത്തുക എന്ന നിലയ്ക്കൽലാത്ത സാമൂഹ്യ വിമോചനവും പുരോഗതിയും … Continue reading →

മാനവികത എന്ന പദം വ്യാപകമായ ദുരുപയോഗത്തിന് വിധേയമായിരിക്കുന്നു. ദുരുപയോഗത്തിന്റെ ഒരു ഉദാഹരണം മാത്രമാണ് സമഗ്രാധിപത്യസിദ്ധാന്തം + മനുഷ്യസ്നേഹപരത = മാനവികത എന്ന അസംബന്ധം. അജ്ഞത കൊണ്ട് മാത്രമല്ല ഇത്തരം നവനിർമിതികൾ സംഭവിക്കുന്നത്‌. ഉത്തരവാദിത്വബോധമില്ലാത്ത സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തനത്തിൽ നിന്നു പോലും ഈ വിധത്തിലുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ദൃശ്യമാകുന്നു! യൂറോപ്യൻ നവോത്ഥാന കാലഘട്ടത്തിന്റെ സങ്കീർണതകൾ മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കാത്തതോ , കഴിയാതെ … Continue reading →